Własność Mieczysława Króla
Dodge Brother - 1925r.
Pojazd sprowadzony z USA w stanie kompletnym, do remontu, po 5 latach samodzielnej renowacji, w 2008 roku wyjechał na ulice Zakopanego. Jeden z najstarszych pojazdów w Zakopanem, a prawdopodobnie również w Polsce. Prawdopodobnie jedyny egzemplarz tego modelu na terenie naszego kraju.
FSO Warszawa 223 - 1966r.
Po modernizacji nadwozia, model oznaczono 203/204, jednakże po proteście firmy Peugeot, która traktowała takie oznaczenia jako nazwę zastrzeżoną swoich modeli, numeracje zmieniono na 223/224. Model ten był produkowany aż do roku 1973 bez większych zmian. W międzyczasie powstało tez kilka prototypów i odmian. Z tych, które weszły do produkcji, wymienić warto: pick-up (1958), sanitarka (1962) i kombi (1965). Na bazie podzespołów Warszawy powstały tez liczne pojazdy użytkowe, jak dostawcze Żuk, towarowo-osobowe Nysa i rolniczy Tarpan. Do roku 1973, kiedy to wstrzymano produkcje Warszaw, 254421 pojazdów tej marki opuściło fabryczne bramy.
FSO Polski Fiat 125p - 1968r.
Polski Fiat 125p samochód osobowy produkowany w FSO na Żeraniu od 28 listopada 1967 do 29 czerwca 1991 na podstawie umowy licencyjnej z włoską firmą FIAT z 1965 roku. Po wygaśnięciu licencji w 1983 r. zmieniono nazwę na FSO 1500. Mimo powstania udanych prototypów tj. Syrena 110 czy Warszawa 210, w 1965 roku władze Polski zdecydowały, że przestarzałe technicznie i technologicznie modele należy zastąpić pojazdem licencyjnym. Wiązało się to m.in. z pozyskaniem nowych technologii produkcji. Licencję uzyskano dwa dni przed Wigilią. W 1967 roku uruchomiono produkcję PF 125p, początkowo w podstawowej odmianie sedan, a w kolejnych latach zaczęto produkować odmiany PF 125p kombi i pick-up. Do 1973 roku PF 125p pozostał w nie zmienionej wersji wyposażeniowej.
FSO Polski Fiat 125p - 1976r.
W 1976 roku FSO obchodziło 25 lecie swojej działalności. Drugim jubileuszem obchodzonym w lutym 1976 roku było 10-lecie nawiązania współpracy z włoskim koncernem FIAT. Przybyły wówczas prezes Giovanni Agnelli osobiście wybił numer fabryczny na nadwoziu półmilionowego samochodu 125p. Żerańscy konstruktorzy opracowali kolejny już znaczący pakiet zmian. Wdrożono je do produkcji w II kwartale oznaczając zmodernizowany model symbolem MR 76.W nadwoziu zrezygnowano ze stosowania centralnego podłokietnika chowanego w oparciu kanapy tylnej, a w przednich drzwiach zastąpiono małe szyby uchylne szybami stałymi. Było to możliwe dzięki wcześniejszemu wprowadzeniu wentylacji bezprzeciągowej. Powyższy pojazd po całkowitej, kompleksowej renowacji w stanie idealnym.
Mercedes-Benz W 123 200D - 1977r.
Nowego Mercedesa klasy średniej zaprezentowano w styczniu 1976 roku, W123 zastapił model /8 czyli W114/115. Produkcja W123 rozpoczela się na poczatku 1976 roku. Nowe auto tradycyjnie już dla tej marki miały zróżnicowaną gamę silników: od 4-ro cylindrowego dwulitrowego 55-cio konnego Diesla po sześciocylindrowy 2,8-litrowy benzynowy o mocy 185 kM (200D, 220D, 240D, 300D, 200, 230, 250, 280 i 280E). Stylistycznie nowe nadwozie w dużym stopniu przypominalo produkowana już S-klase (W116). Charakterystycznym dla nowych modeli szczegółem były poziomo umieszczone przednie podwójne lampy. Za wspólnym kloszem znajdowały się mniejsze od nich lampy przeciwmgielne. Najdroższe modele, 280 i 280E zamiast podwójnych okrągłych reflektorów miały pojedyncze prostokątne.
Mercedes-Benz W108 280 SEL 4,5, - 1973r.
Pojazd w stanie orginalnym sprowadzony z USA. Nadwozie W108 / W109 zostało zaprojektowane przez Francuza - Paula Bracqa. Jest ono pozbawione popularnych na początku lat 60. zakończeń tylnych kantów nadwozia, przypominających skrzydła. Zrywa tym samym z designem W111 / W112. Inny jest także dach - już nie zaokrąglony, lecz płaski, optycznie poszerzający samochód. Większa jest również powierzchnia szyb. Poza tym, nadwozie jest nieco niższe (6 cm) i minimalnie szersze (1,5 cm), niż u poprzednika. Modele o uboższym wyposażeniu i mniejszym (275 cm) rozstawie osi oznaczano symbolem W 108. Montowano w nich konwencjonalne, sprężynowe zawieszenie.
WRÓĆ | |
